[Intro]
Ζω την γρήγορη ζωή σαν να 'χω άλλες δυο ζωές
Έχω τα μάτια μου στον δρόμο, τον στόχο στο GPS
Όσοι μου λέγαν δεν μπορώ, βλάκα κάτσε και δες με
Τίποτα δεν είναι δύσκολο αν όντως το θέλω
Αλλάζω ζώνες, όχι αυτές στα παντελόνια
Λέω για διαφορά ώρας, από χώρα σε χώρα
Από πόλη σε πόλη, από πτήση σε πτήση
Το ποτήρι αφρίζει, το πορτοφόλι γεμίζει
[Chorus]
Δεν υποτίθεται ότι κάποιος σαν και εμένα θα 'ταν star
Θα οδηγάει super car, ενώ βγήκε από το ΕΠΑ.Λ
Το ένστικτό μου πάντα μου 'λεγε πως δεν είμαι normal
Τώρα δίνω recital, κάθε show σαν festival
Δεν υποτίθεται ότι κάποιος σαν και εμένα θα 'ταν star
Θα οδηγάει super car, ενώ βγήκε από το ΕΠΑ.Λ
Το ένστικτό μου πάντα μου 'λεγε πως δεν είμαι normal
Τώρα δίνω recital, κάθε show σαν festival
[Verse 1]
Ένα, άσε με να σου πω για εμένα
Ξεκίνησα μαύρο στα 12 και μες στην νύχτα έβαφα σε τρένα
Γύρναγα σπίτι με κόκκινα μάτια, ρούχα λερωμένα και χέρια βαμμένα
Μα είχα ένα όνειρο, να γίνω διάσημος, πλούσιος και να αλλάξω τα δεδομένα
Δύο, πάντα μισούσα το σχολείο
Μ' άλλαξαν σύνολο 6 και πάντα ήμουνα στο πίσω θρανίο
Το σύστημα θέλει να σε κάνει εργάτη, στο ορκίζομαι, δεν είναι αστείο
Όλοι έχουμε σε κάτι ταλέντο, πόσοι από εμάς σ' αυτό πήραν πτυχίο;
Τρία, μεγάλωσα Πολίχνη και Τριανδρία
Μα έκοβα βόλτες πάνω στο Πανόραμα, έβλεπα τα σπίτια
Ένιωθα άνηκα σ' αυτό τον κόσμο που έχουνε χρήματα τότε
Ένα παιδί με ένα όνειρο και δυο ευρώ μες στην τσέπη του μέσα στην νύχτα
Ζω την γρήγορη ζωή σαν να 'χω άλλες δυο ζωές
Έχω τα μάτια μου στον δρόμο, τον στόχο στο GPS
Όσοι μου λέγαν δεν μπορώ, βλάκα κάτσε και δες με
Τίποτα δεν είναι δύσκολο αν όντως το θέλω
Αλλάζω ζώνες, όχι αυτές στα παντελόνια
Λέω για διαφορά ώρας, από χώρα σε χώρα
Από πόλη σε πόλη, από πτήση σε πτήση
Το ποτήρι αφρίζει, το πορτοφόλι γεμίζει
[Chorus]
Δεν υποτίθεται ότι κάποιος σαν και εμένα θα 'ταν star
Θα οδηγάει super car, ενώ βγήκε από το ΕΠΑ.Λ
Το ένστικτό μου πάντα μου 'λεγε πως δεν είμαι normal
Τώρα δίνω recital, κάθε show σαν festival
Δεν υποτίθεται ότι κάποιος σαν και εμένα θα 'ταν star
Θα οδηγάει super car, ενώ βγήκε από το ΕΠΑ.Λ
Το ένστικτό μου πάντα μου 'λεγε πως δεν είμαι normal
Τώρα δίνω recital, κάθε show σαν festival
[Verse 1]
Ένα, άσε με να σου πω για εμένα
Ξεκίνησα μαύρο στα 12 και μες στην νύχτα έβαφα σε τρένα
Γύρναγα σπίτι με κόκκινα μάτια, ρούχα λερωμένα και χέρια βαμμένα
Μα είχα ένα όνειρο, να γίνω διάσημος, πλούσιος και να αλλάξω τα δεδομένα
Δύο, πάντα μισούσα το σχολείο
Μ' άλλαξαν σύνολο 6 και πάντα ήμουνα στο πίσω θρανίο
Το σύστημα θέλει να σε κάνει εργάτη, στο ορκίζομαι, δεν είναι αστείο
Όλοι έχουμε σε κάτι ταλέντο, πόσοι από εμάς σ' αυτό πήραν πτυχίο;
Τρία, μεγάλωσα Πολίχνη και Τριανδρία
Μα έκοβα βόλτες πάνω στο Πανόραμα, έβλεπα τα σπίτια
Ένιωθα άνηκα σ' αυτό τον κόσμο που έχουνε χρήματα τότε
Ένα παιδί με ένα όνειρο και δυο ευρώ μες στην τσέπη του μέσα στην νύχτα
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.