Nooit of nooit Herman van Veen

Jij zal toch nooit of nooit beseffen
Wat ik doen zou
Om weer je lach te zien
En jij zal nooit echt weten
Waar ik wel naar toe wou
Om je elke dag te zien

Ik ga naar waar mijn muizenissen
Me maar voeren
Ik zou een woord dat niet bestaat
Voor jou ontvoeren
Om in dit bijna trieste liedje
Te bevroeden
Hoeveel ik van je hou

En je weet zeker niet
Dat heel mijn lange leven
Ik eeuwen
Eenzaam bleef
Na al die jaren bij jou
Die mij dagen leken
Ik op een wolkje dreef

En als de dingen die bestaan
Ons niet verdragen
Heb ik mijn dromen nog
Die ons wel verder dragen