Belki Şiir!

Hafızamda aynı parçalar
Anladım ki unutmak yalan
Unuturum belki

Yıllardır aynı tantanam
Kendimi avutmak falan
Avuturum belki

Buruk bi masala kırgın namelerle başla
Kaptan artık yaşlanıyor fareler telaşta
Paye vermez dalgalar hiç çare yelken açmak
Küfrederken bu fırtınayı var eden her aşka

Primal sezgilerle bestelenmiş minimal ezgilerden biri bu
Şiir! şu lirikal eskilerden
Iki kardeş; birisi tribal emmiler ve militan esprilerden hoşlanıyor
Biri kafes dilerkеn

Pragmatik fikirlerin travmatik sonuçlarına
Biraz nakitle göz yummak inan basit
Ben miskin olsam da şu göynümdе kimleyim bilirsin;
Sen ansiklopediler misali cilt degiştirirsin

Ömrünü hurafelere vakfederek mahvetmenin
Kasvetinden bahsetmeli mi saf raplerim?
Alnım kadar ak defterim
Yelkovan ölüm ve tabi akrep tenim;
Günde iki kez affet beni