Προσκύνα Toquel

Αυτό είναι για το 2015

Δυο χρόνια στην απομόνωση
Βαράω τους τοιχους τώρα μονάχα για εκτόνωση
Φωνάζω σαν το μαλάκα και έχει ηχομόνωση
Κανένας άλλος για εμένα
Εσύ και μόνο εσύ

Αθήνα οι δρόμοι σου κόλαση
Πήραν φωτιά τα σοκάκια, κοροϊδευόμαστε
Τι στο πούτσο είναι κι απόλαυση
Έξω απ' τη πόρτα μου φωτιά
Στη τσέπη μου παγάκια

Άλλος ήθελα να γίνω, άλλος γίνομαι
Άλλοτε πίνουμε, άλλοτε πίνομαι
Άλλοτε γράφω για εκεινη, άλλοτε δίνομαι
Αλλά όταν γράφω για εκείνη δεν υποκρίνομαι

Πετάω δεκάευρα στις πουτάνες μου και γδύνονται
Πετάω εικοσάευρα με φίλους για να γίνομαι
Πετάω πενήντα να βγούν εκατό να ντύνομαι
Διακόσια γενικά πεντακοσάρικα δεν είδαμε

Και γενικά μου 'χεις λείψει
Και όλο μπερδεύεται στα πόδια μου η θλίψη
Και αυτό, με δυσκολεύει η νύχτα
Δύσκολο είναι να κοιμηθώ
Γιατί είναι δύσκολο να ζείς με μείον
Ένα αδερφό