[Verse 1: เบ]
ค่ำคืนที่ยาวนาน ฝันร้ายซ้ำวนไป
ความมืดปกคลุมโลกทั้งใบ
ปกคลุมกว้างไกลจนสุดสายตาของฉัน
แต่ฉันก็รู้ได้ถึงหัวใจของเธอ
[Pre-Chorus: กยูจิน]
ความรู้สึกที่ไม่อาจเผชิญหน้าโดยตรงได้
เอาแต่ต้องหลบจากมันอยู่ในความมืด
แม้ว่าจะซ่อนเอาไว้ลึกแค่ไหน น้ำตาก็ยังคงไหลออกมา
ไหลออกมาดั่งสายธารของความโศกศัลย์
[Chorus: ลิลลี่, แฮวอน, จีอู]
ทำไมเธอต้องทำแบบนั้น
ความมัวหมองล้นเอ่ออยู่ในนัยน์ตา
หลังจากเธอปล่อยทุกอย่างออกไป
ความมัวหมองนั้นหายจางไปกับสายลม
ฉันอยากจะให้เธอรู้สึกแบบนี้บ้าง
หลับตาของเธอลงสักครู่
แล้วค่อย ๆ ลืมขึ้นมารู้สึกถึงแสงสว่าง
ฉันจะอยู่กับเธอแบบนี้เรื่อยไป
หลังจากความฝันอันยาวนานเกินทน
ยังรอฟ้าฝนให้สายรุ้งได้หวนคืน
[Post-Chorus: จินนี่]
ทุกครั้งที่เธอตื่นขึ้นมา
เหมือนหัวใจของเราจะเข้าใกล้กันมากขึ้น
ทำให้ฉันรู้สึกได้เปล่งประกายได้
โดยไม่มีข้อแม้ใด ๆ น่าสนใจจัง
เธอไม่ต้องมองไปไหนไกลหรอก
แค่ทำสิ่งที่เป็นเธอเรื่อยไป
ก็เป็นดั่งสายรุ้งในชโลมจิตใจฉันแล้ว
ค่ำคืนที่ยาวนาน ฝันร้ายซ้ำวนไป
ความมืดปกคลุมโลกทั้งใบ
ปกคลุมกว้างไกลจนสุดสายตาของฉัน
แต่ฉันก็รู้ได้ถึงหัวใจของเธอ
[Pre-Chorus: กยูจิน]
ความรู้สึกที่ไม่อาจเผชิญหน้าโดยตรงได้
เอาแต่ต้องหลบจากมันอยู่ในความมืด
แม้ว่าจะซ่อนเอาไว้ลึกแค่ไหน น้ำตาก็ยังคงไหลออกมา
ไหลออกมาดั่งสายธารของความโศกศัลย์
[Chorus: ลิลลี่, แฮวอน, จีอู]
ทำไมเธอต้องทำแบบนั้น
ความมัวหมองล้นเอ่ออยู่ในนัยน์ตา
หลังจากเธอปล่อยทุกอย่างออกไป
ความมัวหมองนั้นหายจางไปกับสายลม
ฉันอยากจะให้เธอรู้สึกแบบนี้บ้าง
หลับตาของเธอลงสักครู่
แล้วค่อย ๆ ลืมขึ้นมารู้สึกถึงแสงสว่าง
ฉันจะอยู่กับเธอแบบนี้เรื่อยไป
หลังจากความฝันอันยาวนานเกินทน
ยังรอฟ้าฝนให้สายรุ้งได้หวนคืน
[Post-Chorus: จินนี่]
ทุกครั้งที่เธอตื่นขึ้นมา
เหมือนหัวใจของเราจะเข้าใกล้กันมากขึ้น
ทำให้ฉันรู้สึกได้เปล่งประกายได้
โดยไม่มีข้อแม้ใด ๆ น่าสนใจจัง
เธอไม่ต้องมองไปไหนไกลหรอก
แค่ทำสิ่งที่เป็นเธอเรื่อยไป
ก็เป็นดั่งสายรุ้งในชโลมจิตใจฉันแล้ว
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.