Ανεπάρκεια (Aneparkia) K.Bhta

Ξαπλωμένος στην πλαγιά
Στα χορτάρια τα ξανθά
Μια θλιβερή χαρά
Στην καρδιά μου έχει ζωή
Και στον ουρανό ψηλά
Χίλια ερωτηματικά
Σαν στρατιώτες νεκροί
Όλοι οι πόλεμοι αυτοί
Όλοι οι ρόδινοι ανθοί
Θα χαθούν σαν πουλιά σε μια πέτρινη ερημιά
Και θα μείνω μοναχός στη χρυσή λοφοσειρά

Θα γυρίσω στον νου
Όταν θα 'χουν γκρεμιστεί
Όσα φτιάξαμε μαζί μια κόκκινη αυγή
Πόσο αδύναμη είναι η Γη
Πότε θα ελευθερωθεί
Η πικρή ομορφιά μες σε πέλαγα βαθιά
Ναι, θα μείνω μοναχός στη χρυσή λοφοσειρά

Ξεθωριάζει η γραφή
Κι οι ασφόδελοι εκεί
Τα ονόματα φιλούν
Και οι άγγελοι ξυπνούν
Στη χρόνια που θα 'ρθει μια
Μία νιότη άγουρη
Σημαδεύει μπροστά
Είχα τόσα ιδανικά
Και θα μείνω μοναχός στη χρυσή λοφοσειρά