Kanta ni Sam TONEEJAY

[Verse 1]
Sinta, sa gabing madalim
Naglalakad sa ilalim ng mga bituin
Sinta, pasensya na
Kung hindi pinapansin ang 'yong hinihiling
Na tumingala sa mga tala
Dahil kahit sampung libo pa ang mapakita
Mas gugustuhin ko pa rin
Tumingin sa sining ng 'yong mga mata

[Pre-Chorus]
Oh, sinta, ang makapiling ka
Habang buhay na

[Chorus]
Kay sarap awitin ng pag-ibig
Kay sarap awitin ng pag-ibig
Kay sarap awitin ng pag-ibig
Lalo na't alam ko na mahal mo rin ako

[Verse 2]
Sinta, tuwing kasama ka
Bakit tila nagiging pelikula ang mga eksena?
Kailangan pa ba natin ng mga nakasulat sa ilalim?
Kung naiintindihan naman natin
Ang lenggwahe na nating nadarama
Hindi ba, sinta?