Πουλιά 2 (Poulia 2) Xylina Spathia

Πηγαίναμε να βρούμε τον κρυμμένο θησαυρό
Ρουμπίνια, διαμάντια, ασήμι, χρυσό
Στης πόλης τη ζούγκλα, σε μέρη μακρινά
Χαθήκαμε και γίναμε πολύχρωμα πουλιά

Ταξιδιώτες μεσ’ το σκοτάδι
Ξεκινήσαν το πρωί και τους χάσαμε το βράδυ
Τα όνειρα τους γεμάτα χρώμα
Αλλά αυτοί που τους θυμούνται περιμένουνε ακόμα

Ήταν αλήθεια; Ήτανε ψέμα;
Όπως κι αν το δεις το πληρώσανε με αίμα
Ήταν ωραία η μπαλαρίνα
Την αγάπησαν τρελά και τη λέγαν Κατερίνα